تعیین برخی مواد فیتوشیمیایی و توان پاداکسندگی در اندام های مختلف سوسن چلچراغ ( ledebourii l)

سوسن ایرانی چلچراغ (lilium ledebourii) یکی از گیاهان بسیار ارزشمندی است که تنها در بخش های اندکی از جنگل ها شمال ایران به طور خودرو رشد می کند که برخلاف زیبایی منحصر به فردش هنوز اهلی سازی نشده است. در این پژوهش، برخی از ویژگی های فیتوشیمیایی و توان پاداکسندگی با استفاده از سه روش سنجش در اندام-های سوخ، شاخساره و گل این گیاه انجام گرفت. نمونه های شاخساره، گل و سوخ از رویشگاه طبیعی این گیاه در کوه-های کلاردشت برداشت شد. نتایج فیتوشیمیایی نشان داد که محتوای فنول کل و فلاونوئید کل در برگ ها به ترتیب حدود 265% و 5/27%، و 331% و 48% بیشتر از فنول و فلاونوئید کل موجود در سوخ و گل بود. در میان اندام های گوناگون، گل ها بیشترین میزان آنتوسیانین کل را داشتند. افزون بر این، سنجش توان پاداکسندگی به روش های dpph ، frap و bcls به ترتیب نشان دادند که برگ ها حدود 8/4 و 4/1، 7 و 3، و 5 و 5/1 برابر توان پاداکسندگی بالاتری نسبت به سوخ ها و گل ها داشتند. بنابر این پژوهش، اندام هایی با ترکیبات فنولی و فلاونوئیدی بیشتر، معمولاً توان پاداکسندگی بالاتری داشتند. به طور کلی می توان چنین استنباط کرد که توان پاداکسندگی در سوسن ایرانی چلچراغ به شدت وابسته به نوع اندام است.