اثر تنش خشکی طولانی مدت بر گیاه بنفشه در شرایط طبیعی

به دلیل تغییرات اقلیمی و افزایش دما، افزایش دوره‌های گرمایشی و تنش خشکی در فصل زمستان پیش بینی شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی طولانی مدت بر گیاه بنفشه (viola × wittockiana) در شرایط طبیعی و بررسی تغییرات رشدی و پیک گلدهی گیاهان در پاسخ به تنش خشکی انجام شد. آزمایش مزرعه‌ای با سه رژیم آبیاری در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل کنترل (80% ظرفیت مزرعه) و تنش خشکی (60 و 40 % ظرفیت مزرعه) بود. نتایج نشان داد که ارتفاع ساقه، تعداد گره در شرایط کمبود آب شدید کاهش و سطح برگ به طور معنی‌داری افزایش یافت، در حالی که تنش خشکی 60% ظرفیت زراعی برخی صفات مانند وزن خشک را بهبود بخشید. فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در هنگام رشد گیاهان در شرایط کمبود آب (60٪ ظرفیت زراعی) به حداکثر مقدار رسید. اما حداکثر قطر گل و تعداد کپسول در تیمار 80٪ ظرفیت زراعی مشاهده شد. آنزیم آسکوربات پراکسیداز، فنول کل و درصد بقاء گیاهان تحت رژیم‌های آبیاری قرار نگرفتند. در طی پنج ماه، اوج گلدهی زمانی که گیاهان تحت 80 % ظرفیت زراعی در ماه اسفند و برای تنش خشکی (60 و 40 درصد ظرفیت زراعی) در ماه اردیبهشت ثبت شد. به طور کلی، نتایج نشان می دهد که بنفشه می‌تواند در مناطق دارای آب محدود در طی ماه‌های سرد و گرم به طور کامل رشد نماید و تنش خشکی در ماه‌های سرد، طول عمر گیاه را در ماه‌های گرم بهبود می‌بخشد.