تاثیر مایه کوبی با میکروارگانیسم های محرک رشد بر عملکرد پیکر رویشی و برخی ویژگی های فیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه مریم گلی (salvia officinalis) تحت شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی تاثیر همزیستی با قارچ piriformospora indica و باکتری pseudomonas fluorescens بر عملکرد پیکر رویشی و برخی پارامترهای فیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه مریم گلی تحت شرایط تنش خشکی، یک آزمایش گلدانی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار اجرا گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل تلقیح با میکروارگانیسم ها در سه سطح (شاهد بدون تلقیح، تلقیح با قارچ p. indica و باکتری p. fluorescens) و تنش خشکی در سه سطح (40، 70 و 100 درصد ظرفیت زراعی) بودند. نتایج نشان داد تنش خشکی و کاربرد میکروارگانیسم ها تاثیر معنی داری بر پارامترهای اندازه گیری شده داشته اند. با کاهش میزان آب خاک، فنل کل، فعالیت آنتی اکسیدانی و درصد اسانس افزایش در حالی که عملکرد پیکر رویشی، شاخص کلروفیل و عملکرد اسانس کاهش یافت. همچنین مقادیر کلیه صفات اندازه گیری شده در گیاهان تلقیح شده با قارچ و باکتری بیشتر از گیاهان بدون تلقیح بود. بیشترین و کمترین مقادیر عملکرد پیکر رویشی تر، خشک و اسانس به ترتیب در شرایط بدون تنش و در گیاهان تلقیح شده با قارچ و شرایط تنش خشکی 40 درصد ظرفیت زراعی و بدون تلقیح مشاهده گردید. درمجموع یافته های این تحقیق نشان داد که مایه کوبی با میکروارگانیسم های محرک رشد می تواند منجر به کاهش اثرات سوء خشکی و بهبود رشد گیاه مریم گلی گردد.