بررسی تنوع ژنتیکی گلرنگ برای صفات زینتی

به منظور بررسی خصوصیات گلرنگ از جنبه‌ زینتی و مقاومت به خشکی این تحقیق در دو ایستگاه تحقیقات کشاورزی شیروان و کاشمر طی سال های زراعی 94-1392 اجرا شد. برای تجزیه اثرات متقابل ژنوتیپ و محیط برای پایداری عملکرد گل ژنوتیپ‌ها از تجزیه مدل اثرات اصلی افزایشی و ضرب‌پذیر و آماره‌های پایداری و اکووالانس ریک استفاده شد. تجزیه واریانس و مقایسه میانگین‌ها نشان داد تنوع ژنتیکی قابل‎ملاحظه‎ای میان ژنوتیپ‌ها از نظر صفات مورد بررسی وجود داشت. تجزیه واریانس مرکب آزمایشات مشابه نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین ژنوتیپ‌ها، محیط‌ها و اثرات متقابل آن ها وجود داشت. 17/67% از کل مجموع مربعات مربوط به اثرات محیط، 67/13% مربوط به اثرات ژنوتیپ و 15/19% مربوط به اثرات متقابل ژنوتیپ و محیط بود. اثرات اصلی ژنوتیپ، اثرات متقابل ژنوتیپ و محیط و چهار مولفه اول اثر متقابل معنی‌دار بودند که نشان می‌دهد شرایط محیطی زراعی – اقلیمی متفاوت بوده و پاسخ ژنوتیپ‌ها به شرایط محیطی یکسان نبوده است. دو مولفه اول اثرات متقابل ژنوتیپ و محیط 57/83% از اثرات متقابل ژنوتیپ و محیط را توجیه کردند. نمودار بای پلات قادر به تفکیک ژنوتیپ‌های پایدار با سازگاری عمومی و خصوصی بود. براساس پارامترهای پایداری برای تعداد گل در بوته، ژنوتیپ‌های 55، 42 و داراب 7 دارای پایداری مطلوب بودند. بر اساس سه آزمایش، ژنوتیپ‌های فرامان، محلی اراک، محلی اصفهان، گلدشت، داراب 2 و 7 و شماره 4، 14 و48 برای تولید گل شاخه بریده و خشک مناسب بودند.