اثر محلول پاشی اسید سالیسیلیک بر صفات مورفولوژیک فیسالیس (physalis peruviana l.) در شرایط شوری

تنش شوری از مهم‌ترین ﻣﺸﻜﻼت ﻛﺸﺎورزی خصوصا در مناطق خشک می‌باشد، که از طریق برهم زدن توازن عناصر موجود در خاک، موجب استقرار ضعیف گیاه می‌شود و میزان این تاثیر بستگی به میزان حساسیت گیاه دارد. این تحقیق با هدف بررسی میزان تحمل گیاه فیسالیس به سطوح مختلف شوری به‌صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصادفی، با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایش، شامل چهارسطح شوری (0 ، 4/1، 8/2 و 2/4 دسی زیمنس بر متر کلرید سدیم) و چهار سطح سالیسیلیک‌اسید (0، 6/0، 3/1 و 7/2 درصد) بودند. نتایج تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که تنش شوری و محلول پاشی سالیسیلیک اثر معنی داری بر صفات مورفولوژیک داشت. با افزایش غلظت کلریدسدیم، ارتفاع گیاه، ﻗﻄﺮ ﺳﺎﻗﻪ، ﺗﻌﺪاد ﺑﺮگ، وزن تر و ﺧﺸﻚ ﺷﺎﺧﺴﺎره و رﻳﺸﻪ و سطح برگ کاهش یافت و کاربرد سالیسیلیک‌ اسید موجب کاهش اثرات منفی ناشی از تنش شوری شد، به‌طوری‌که غلظت 7/2 درصد سالیسیلیک‌ اسید بیش‌ترین اثر را بر صفات مورد بررسی داشت. نتایج این مطالعه مشخص نمود که گونه مورد بررسی (peruviana) نسبت به تنش شوری حساس می‌باشد و در صورت کشت در مناطق دارای آب شور از مواد تنظیم کننده‌ رشد، از جمله سالیسیلیک اسید، برای بهبود شرایط تنش استفاده گردد.