اثر اکسین و سیتوکنین بر باززایی و ریشه زایی پایه رویشی gf677 در محیط های کشت مختلف

در این تحقیق به منظور بهبود روش ریزازدیادی پایه 677gf، ریزنمونه های گره بر روی محیط‌ های کشت‌ ms، b5 و wpm در حاوی تنظیم کننده های رشد بنزیل آدنین، در پنج غلظت 25/0، 5/0، 1، 2 و 4 میلی‌گرم بر لیتر و ایندول-3- بوتیریک اسید در چهار غلظت 0، 1/0، 25/0 و 5/0 میلی‌گرم بر لیتر بررسی شد. آنالیز داده‌های صفات مختلف بر اساس مدل آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی تجزیه و تحلیل گردید و مقایسات میانگین داده‎ها به روش آزمون lsd در سطح احتمال 5% انجام شد. نتایج نشان داد که محیط‌کشت ms، همراه با 1 میلی‌گرم در لیتر ba و 5/0 میلی‌گرم در لیتر iba ‌با 100% باززایی، بیشترین درصد ریزنمونه‌های باززایی، تعداد شاخساره‌ و بلند‌ترین طول ساقه، مناسب ترین محیط‌کشت در بین سایر محیط‏ های کشت مورد استفاده بود . جهت ریشه زایی، شاخساره ها را به محیط کشت ms جامد همراه با iba، در چهار غلظت 25/0، 5/0 ، 1و 2 میلی‌گرم در لیتر و ba، در چهار غلظت 0/0، 1/0، 2/0، و 5/0 میلی‌گرم بر لیتر منتقل شدند. بهترین ریشه‌زایی در محیط کشت msحاوی 1 میلی‌گرم در لیتر iba و 5/0 ba حاصل شد.