اثر کلشی سین بر برخی از صفات بیومورفولوژیکی و سیتوژنتیکی دو ژنوتیپ گل همیشه-بهار (calendula officinalis l.)

گل همیشه بهار (calendula officinalis l.) یکی از گیاهان زینتی و دارویی بسیار مهم می باشد که افزایش تنوع ژنتیکی در این گیاه امری ضروری به نظر می رسد. به منظور ارزیابی تاثیر تیمار کلشی سین بر برخی ویژگی های بیومورفولوژیکی و سیتوژنتیکی دو ژنوتیپ گل زرد و نارنجی همیشه بهار در طی دوره رشد گیاهی، آزمایش فاکتوریل به صورت کرت های موهومی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. اسپری چهار غلظت مختلف کلشی سین 0، 02/0، 04/0 و 06/0 درصد، در دو مرحله برگ لپه ای و دو برگ حقیقی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که با افزایش غلظت کلشی سین، درصد القاء پلی پلوئیدی، تعداد برگ، قطر ساقه، میزان کلروفیل a و b و کلروفیل کل (a+b) به طور معنی داری افزایش یافت. در حالی که صفاتی همچون طول ریشه، ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، سطح برگ و درصد زنده مانی کاهش یافت. بررسی اثر برهمکنش غلظت کلشی سین و مرحله اسپری برگی نشان داد که بالاترین میزان مرگ و میر در مرحله اسپری برگ لپه ای و در بالاترین غلظت (06/0%) مشاهده شد. با افزایش غلظت کلشی سین آثار سوختگی و مرگ و میر گیاه افزایش یافت. اگرچه اسپری در مرحله دو برگ حقیقی به صورت معنی داری بر ویژگی های رشدی گیاه موثر بود اما اسپری در مرحله برگ-لپه ای باعث کاهش زنده مانی و رشد گیاهان تیماری شد. به طور کلی با توجه به مطالعات فلوسایتومتری، غلظت 04/0 درصد کلشی سین در مرحله دو برگ حقیقی، مناسب ترین ترکیب تیماری برای القاء پلی پلوئیدی در گیاه همیشه بهار بود.