تعیین بازده به مقیاس بوسیله ی ابر صفحه های تکیه کننده با رویکرد مدیریتی

بازده به مقیاس یکی از مفاهیم مهم در اقتصاد است. با توجه به تعریف حدی این مفهوم، تنها می تواندرمورد تاثیر تغییرات اندک ورودی قضاوت کرد. زارع پیشه و سلیمانی در سال 2008 ، طی یک پژوهش، روشیبرای یافتن بازده به مقیاس در بازه های متوالی تغییرات ورودی ارایه دادند. آنها برای این منظور روش سیمپلکسو تحلیل حساسیت جدول بهینه را مورد استفاده قرار دادند. روش آنها به دلیل بکارگیری جدول بهینه، در صورتوجود جداول بهینه ی چندگانه )در حالت تبهگنی یا عدم وجود جواب بهینه ی منحصر به فرد( دچار مشکل میگردد. در مقاله ی حاضر به بیان ایراد روش سلیمانی و زارع پیشه پرداخته شده و روشی دیگر با همان رویکردمدیریتی ولی با استفاده از ابرصفحه های سازای مجموعه ی امکان تولید ارائه گردیده است.