ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده با داده های تصادفی به کمک dea در حضور توزیع های آماری

تحلیل پوششی داده ها (dea) روشی ناپارامتری برای ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم گیرنده (dmu) با استفاده از برنامه ریزی ریاضی است. مدل های موجود برای ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم گیرنده با داده های قطعی می باشند حال نکته ای که نظر مدیران را به خود جلب می کند این است که اگر داده ها تصادفی باشند نحوه ارزیابی کارایی واحدهای کارا به چه صورت خواهد بود. در این مقاله با استفاده از تحلیل پوششی داده ها کارایی پانزده برند جارو برقی به عنوان واحد تصمیم گیرنده در نظر گرفته می شود. بنابر قوانین نظریه قابلیت اعتماد و با کمک آزمون نیکویی برازش نیز می توان نشان داد ورودی ها و خروجی های مساله دارای توزیع وایبل می باشند که با انتخاب مدل های مناسب تحلیل پوششی داده ها مانند مدل sfdh کارایی تصادفی هر یک از واحدهای تصمیم گیرنده را تعیین نموده و در نهایت مدل توسیع یافته برای یک مثال کاربردی اجرا می گردد