شاخصه های اخلاقی پژوهشگری رسانه

امروزه با گسترش رسانه‌های ارتباطی، نیاز به پژوهش‌های رسانه‌ای از اهمیت بسیاری برخوردار است. تعالیم اسلامی نیز بر حیات فردی و اجتماعی انسان مبتنی‎بر علم و تحقیق تاکید دارد. باتوجه‎به اینکه پژوهشگرِ رسانه‌ای در تصمیم‌سازی مدیران و تولیدات برنامه‌سازان نقش مهمی ایفا می‌کند، آشنایی با اخلاق پژوهش و رعایت آنها از ضروریات حیات علمی او محسوب می‌شود. اخلاق پژوهشگری از اقسام اخلاق کاربردی و حرفه‌ای است. مراد از معیارها و شاخصه‌های اخلاقیِ پژوهشگری‌، اصول اخلاقی این حرفه است که رعایت آنها سبب اعتمادسازی در میان مخاطبانِ رسانه‌ها و انجام بهتر فعالیت‌ حرفه‌ای می‌گردد.نگارنده در این پژوهش تلاش دارد با روش توصیفی و تحلیلی از آموزه‌های قرآن و تعالیم اهل‎بیت(عع)، شاخصه‎های اخلاقی پژوهشگری رسانه را استخراج کند. باتوجه‎به اینکه پژوهشگر، عهده‌دار مسئولیت فکری و محتوای رسانه است و به‌عنوان کنشگر این عرصه نقش تولید‌کننده محتوا را دارد، باید روح حاکم بر نوشتارِ او ناشی از مبانی و اخلاق اسلامی باشد و مخاطب را به قرب الهی رهنمون کند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد «فهم درست از رسانه، مخاطب و نیازها (بصیرت رسانه‌ای)»، «صداقت و امانتداری»، «حکمت و عقل‌گرایی»، «طهارت نفس و دوری از تعصب و جمود»، «گفتمان‌سازی و داشتن بیان و بنان مناسب»‌، «آگاهی‌بخشی‌»، «اصلاح‌گری» و «هدایت‌گری» از مهم‎ترین شاخصه‌های اخلاقیِ پژوهشگری رسانه محسوب می‌شوند