اخلاق رسانه در حوزه تفریح و سرگرمی با تا کید بر آموز ههای دینی

حوزه تفریح و سرگرمی رسانه‌ای، امروز به یکی از پرمخاطب‌ترین گونه‌های رسانه‌ای بدل شده است؛ از این رو، اصول اخلاق رسانه‌ای در زمینه تفریح و سرگرمی را می‌توان با ارجاع به حکمت نظری و عملی اسلام و آموزه‌های دینی فهم و داوری کرد. هدف این مقاله بررسی اخلاق رسانه در حوزه تفریح و سرگرمی با تاکید بر آموزه‌های دینی است. نویسنده این مقاله با روش «اسنادی-کتابخانه‌ای» از منابع دست اول به­منظور بهره­گیری نظریه‌های اخلاق رسانه و تفریح و سرگرمی در رسانه از دیدگاه اسلام و آموزه‌های دینی استفاده کرده است. سرگرمی و تفریح در هر جامعه متمدنی، متناسب با نظام کار و اشتغال معمول، تعیین و تعریف می­شود؛ هرگونه تفریح و سرگرمی یک جزء اخلاقی دارد و حامل مقداری بار اخلاقی و دربرگیرنده­ نوعی التزام اخلاقی رسانه است. اخلاق رسانه‌ای با ارزش‌ها و هنجارهای درون­فرهنگی جامعه سروکار دارد و از شمول محکومیت قواعد اخلاقی رسانه، مستثنی نیست. بدون شک یک نظریه یا الگوی هنجاری جامع برای نظام رسانه­ای کشور، باید بر اساس ظرفیت­های آموزه‌های اسلام و مواضع رهبری نظام اسلامی، قانون اساسی، مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی، ضرورت‌های جامعه، انتظارات و توقعات مخاطبان و مصالح جمعی، طراحی و تدوین شود. نظریه هنجاری معطوف به سرگرمی مطلوب در سیمای جمهوری اسلامی نیز حلقه‌ای از نظام هنجاری کلان رسانه است که باید با محوریت اصول و مبانی اخلاق اسلامی تنظیم شود