نقش خانواده در رصد و کنترل اخلاقی فرزندان در شبکه های اجتماعی

ورود، فراگیری و دردسترس‎بودن شبکه های اجتماعی موجب بروز آسیب های متعددی به نوجوانان و جوانان شده و بسیاری از آسیب های این شبکه ها باعث مشکلاتی در عرصه خانواده شده است. ین آسیب‌ها مستقیماً بر نوجوانان و جوانان تاثیر می‌گذارند که از آن جمله می‌توان به کلاه‌برداری، هک، ارتباط با افراد ناسالم و ارتباط با جنس مخالف اشاره کرد. خانواده، محلی امن برای تمام اعضاست که وظیفه دارد آسیب های شبکه‌های اجتماعی را به حداقل برساند، اما در بسیاری از موارد، حفظ فرزندان از خطرات احتمالیِ این شبکه‎ها به‎وسیله رصد و کنترل فرزندان امکان‎پذیر است و این رصد و کنترلِ بدون اجازه، از مصادیق نقض حریم خصوصی فرزندان به‎شمارمی رود. تفکر در مورد مرزبندیِ حریم خصوصی ازیک‌طرف و حفظ امنیت و آرامش خانواده از طرف دیگر موجب شده تا تعارضی میان این دو وظیفه، یعنی حفظ امنیت و عدم‎نقض حریم خصوصی ایجاد شود. این مقاله با روش توصیفی‎-‎ تحلیلی و با رجوع به منابع اصیل اسلامی به‎دنبال پاسخ به این پرسش است که آیا خانواده می‌تواند برای حفظ امنیت خود به سیستم کاربران نفوذ و اطلاعات و ارتباطات آنها را رصد کند یا خیر؟ مقاله حاضر، این یافته را به‎دنبال داشت که به‎علت مصالح بیشتر (مصلحت اخروی و تعداد افراد)، مطابقت با اهدافِ اخلاقی و حفظ آبروی افراد، حفظ امنیت خانواده و خود کاربر اصل اخلاقی اَهَم است