رویکرد اخلاق جنسی در رسانه از نسبت سنجی اخلاق سوسیوبیولوژیک و اخلاق دینی

پیش‌رانه‌ها در رفتارهای جنسی، نیرومندیِ فزاینده‌ای دارند. به‎همین‎سبب، تاثیرگذاری آنها بر نُرم‌های اجتماعی، اخلاقی و حقوقی بیش از تاثیرپذیری است. حال اگر این نیروی رانشِ قوی با ابزار قدرتمند رسانه به مخاطب انتقال یابد، توان مضاعفی خواهد یافت که نظر اخلاق‎پژوهان، بیولوژیست‌ها و جامعه‌شناسانِ جنسیت و رسانه را به خود جلب می‎کند. به‎این‎ترتیب نخستین و ماندگارترین هویت زنان و مردان از جنسیت آنان شکل می‎گیرد و این هویت موجب گونه‎سازی و تمایز آنان می‎شود. بنابراین بدن مردان و زنان در‎عین‎حال که خصوصی به‎نظر می‎آید، اما تاثیری عمومی دارد؛ زیرا در تعامل با مسائل اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است و نمی‎توان آن را در فراسوی رفتارهای اجتماعی درنظر گرفت. باید گفت بیشترین حقوق اجتماعی و اخلاقی برمبنای بدن جنسیتی شکل می‌گیرد. پژوهش درباره بخش فیزیکال انسان برعهده زیست‌شناسی است و یافته‌های این دانش در حوزه‌ اخلاق کمتر استفاده شده است. از سوی دیگر در تبلیغ اخلاق دینی، انذار و بعضا تبشیرِ مخاطب به‎صورت عام و نصیحت‎گونه است و به خواهش‌های فیزیولوژیک کمتر توجه می‎شود. درواقع اجرا و اِعمال روش تربیتیِ اخلاقِ دینی به‎تنهایی گویی یک گام ناقص است. در این نوشتار رفتارشناسی و روان‌شناسی انسان را براساس پارادایم زیست‌شناختی )تکاملی) بررسی می‎کنیم. در این روشِ تکامل‎یافته، با درک درست از خواهش‌های فاعل اخلاقی و متناسب با آن و مهم‎تر از همه به‎حساب‎آوردن آنها در دستورالعمل‌های اخلاقی و روش تربیتی، توصیه و تربیت با سیر دیالکتیکی به پیش خواهد رفت. به‎این‎ترتیب برنامه‌ساز، درک درستی از مولفه‌های انتخاب ژنتیک، انتقال فرهنگی و توجه به دو ساحت ژنوتیپ و فنوتیپِ انسان پیدا می‌کند. البته تربیت و هدایت اخلاقی (نه کنترل) هرکدام دانش خاص خود را می‌طلبد. این پژوهش ازنظر روش گردآوری، کتابخانه‌ای، از نظر اندیشه‌ورزی، شرح و توصیف و از حیث ارائه اطلاعات، به‎صورت مقایسه‌ای و تطبیقی انجام شده است. بررسی زیست‌شناسانه خواهش ‌جنسی، استفاده از پیشرفت‌های نظریه تکاملی در حوزه اخلاق جنسی و جایگاه علل زیست شناختی در اخلاق جنسی ازجمله یافته‌های این پژوهش است