طراحی الگوی ارزیابی اخلاق در سازمانهای رسانه ای

هرچند سنجش اخلاق در یک سازمانِ رسانه‌ای ضروری به­نظر می­رسد، اما با چالش­هایی جدی همراه است. دستیابی به الگویی که بتواند شاخص­های دقیقی برای سنجش اخلاق در اختیار بگذارد، پیچیده است. این مقاله با نگاهی انتقادی به الگوهای ارزیابیِ سازمان­ها، با بهره­گیری از منطقِ صوریِ حاکم بر الگوی ارزیابی efqm به ارائه مدلی کمی برای سنجش اخلاق در سازمان رسانه‌ای می‌پردازد. الگوی ارائه‎شده در دو بُعد کلیِ توانمندسازها و نتایج، به سنجش میزان اخلاق­مداریِ یک سازمانِ رسانه‌ای می‌پردازد. توانمندسازهای اخلاقی عمل­کردنِ سازمانِ رسانه در دین، انقلاب اسلامی و مردم، مدیریت و ستاد رسانه، استراتژی، محتوا، فرایند و فناوری و فعالان رسانه‌ای به‎عنوان کلیدی‌ترین عناصر معرفی شده و شاخص­هایی برای سنجش میزان نفوذ هریک در اخلاقی عمل­کردن یک رسانه ارائه شده است. نتایج نیز در چهار عرصه مخاطبان، اهالی رسانه، جامعه و نتایج کلیدی، مورد مداقه قرار گرفته است. روش تحقیق این مقاله روش تفهمی وبر است. به‎عبارت‎دیگر محقق با ارائه نوعی ایده­آل از الگوی ارزیابی، در تلاش است تا بهتر امر اخلاقی را در سازمان رسانه‌ای بسنجد. در این مقاله علاوه‎بر روش کتابخانه‌ای، از روش گروه کانونی به­منظور طراحی و توزین عناصر و شاخص­ها استفاده شد