مبانی ترویج اخلاق سازمانی در سینمای ایران

امروزه سینما یکی از مهم‌ترین و موثرترین رسانه‌ها در فرهنگ و اخلاق جامعه است؛ همچنین ضرورت اخلاقی‌شدن این رسانه، مورد اتفاق اغلب صاحب‌نظرانِ حوزه فرهنگ و اندیشه می‎باشد. درعصر حاضر مدیریت اخلاقی و حاکمیت اخلاق سازمانی در مدیریت رسانه مورد تاکید اندیشه‌ورزانِ حوزه اخلاق حرفه‌ای است. اکنون این پژوهش درصدد پاسخ به این سوال است که مبادی تصوری و تصدیقیِ اخلاقی‌شدنِ سازمان سینما چیست؟ روش پژوهش، توصیفی ‎تحلیلی، اسنادی و کتابخانه‌ای است. نویسنده تلاش کرده تا با الگوگیری از مطالب معتبرِ علمی در حیطه اخلاق و رسانه، همچنین با بهره‎گیری از آراء نخبگان، ابتدا مفاهیم را تحت‎عنوان «مبادی تصوریه» تعریف کرده و سپس با احصای مهم‌ترین عواملِ موثر بر ترویج اخلاق در سازمان سینما، اصولی را ذیل عنوان «مبادی تصدیقیه» ارائه کند. استقصاء و تحلیلِ همه مبادی در یک مقاله میسر نیست؛ به‎همین‎دلیل با اخذ عنوان در چهارچوب مهمله، اهم مبادی تصوریه و تصدیقیه آن را مورد بحث قرار می‌دهیم. در این نوشتار مفاهیمی چون اخلاق، اخلاق سازمانی، سینما، هویت سازمانی سینما، اخلاق سینما و سازمان اخلاقی در سینما، در بخش مبادی تصوریه تعریف می‌گردد. بخش مبادی تصدیقیه نیز شامل پنج اصل می‌باشد که عبارت است از: اصل تقدم اخلاق در رفتار ارتباطیِ درون‌شخصی بر رفتار ارتباطی برون‌شخصی؛ اصل حق‌خواهی، حق‎مداری و پرهیز از بی‎عدالتی؛ اصل پذیرفتن سینما به‎مثابه رکنی تمدن‎ساز؛ اصل ضرورت احراز تخصص در موضوعات مطروحه در آثار سینمایی و اصل نیاز به سند جامع اخلاقی