بررسی و مقایسه اثرات نانوصفحات گرافن اکساید و نانوصفحات اصلاح شده گرافن اکساید روی خواص مکانیکی فیلم‌های کیتوسان

در این پژوهش، ابتدا نانوصفحات گرافن اکساید (go) به روش اصلاح‌شده هامر سنتز شدند. سنتز go توسط آنالیزهای uv-vis و ftir تایید شد. برای غلبه بر برهمکنش های واندروالسی بین صفحات گرافنی، رسیدن به بالاترین پایداری (پخش عالی) و جلوگیری از آگلوموریت لایه‌های go، آن‌ها را به روش کووالانسی با پلیمر آبدوست پلی‌اتیلن گلیکول (peg) اصلاح کردیم. نتایج حاصل از ftir و uv-vis نشان داد که پلیمر peg با موفقیت روی سطح go گرافت شده و تشکیل پیوند استری (coo-) دادند. تصاویر عکاسی از نمونه‌ها نشان داد که گرافن اکساید اصلاح‌شده (go-peg) نه‌تنها پایداری طولانی مدتی در آب دارد، بلکه می‌تواند در محلول‌های بیولوژیکی (سرم و نمک‌ها) دیسپرس و توزیع پایداری داشته باشد. فیلم‌های نانوکامپوزیتی توسط تکنیک محلولی تهیه شدند. عامل دار کردن سطح با peg، به‌طور موثری سازگاری و پراکندگی صفحات go را در ماتریکس کیتوسان (cs) بهبود ‌بخشید. تست تنسایل نشان داد که فیلم‌های کیتوسانی حاوی صفحات گرافنی اصلاح‌شده (cs/go-peg) خواص مکانیکی بالاتری نسبت به فیلم‌های حاوی گرافن اکساید خالص (cs/go) دارند. نتایج ما نشان می‌دهد که فیلم‌های نانوکامپوزیتی cs/go-peg، می‌توانند کاندیدای مناسبی برای بسته‌بندی‌های زیست‌تخریب‌پذیر باشند.