شناسایی هویت نویسنده بر مبنای ترکیب ویژگی‌های ساختاری و بافتی دست‌خط

در این پژوهش رویکردی برون خط و مستقل از متن مبتنی بر ترکیب ویژگی‌های بافتی و ساختاری به منظور شناسایی و تایید هویت نویسنده یک دست‌خط ارائه شده است. ویژگی‌های بافتی توانایی استخراج ویژگی‌های ساختاری از جمله فاصله بین کلمه‌ای یا فاصله بین خطی را ندارند، به همین منظور در این تحقیق سعی شده است علاوه بر معرفی یک ویژگی بافتی و ساختاری جدید، با ترکیب این دو دسته ویژگی، دقت سیستم پیشنهادی افزایش یابد. روش پیشنهادی ابتدا سه ویژگی ساختاری شامل متوسط فاصله بین کلمه‌ای، متوسط فاصله بین خطوط و توزیع توام جهت و مساحت حلقه‌های بسته را استخراج می‌کند و سپس سه ویژگی توسعه یافته بر مبنای الگوی دودویی محلی را به منظور استخراج ویژگی بافتی از متن استخراج می‌کند. هر سند دست‌نویس به صورت ترکیب سه هیستوگرام از الگوهای دودویی موجود در تصویر بازنمایی می‌شود و در نهایت ترکیب ویژگی‌های ساختاری و بافتی به عنوان ویژگی نهایی به طبقه‌بند نزدیک‌ترین همسایه ارائه می‌شود تا شناسایی نویسنده انجام گیرد. روش پیشنهادی بر روی دو مجموعه پایگاه‌داده یکی به زبان فارسی و دیگری به زبان عربی مورد ارزیابی قرار گرفت که بالاترین دقت با ترکیب ویژگی‌های بافتی به صورت یکنواخت و ویژگی‌های ساختاری به‌دست آمد.