بررسی سطوح مختلف منابع پروتئین گیاهی بر پارامترهای رشد و بازماندگی میگو وانامی(litopenaeus vannamei)

مقدار پروتئین مورد نیاز آبزی، کمترین مقدار پروتئین بر حسب درصد در جیره غذایی آن می‌باشد که علاوه بر تامین اسیدهای آمینه به میزان کافی، حداکثر رشد را نیز ایجاد نماید. میگو نظیر دیگر حیوانات نه تنها به یک مقدار مطلق پروتئین، بلکه به ترکیب متعادلی از اسیدهای آمینه ضروری و غیرضروری در جیره نیازمند است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سطوح مختلف منابع پروتئین گیاهی بر پارامترهای رشد و بازماندگی میگو وانامی جهت به دست آوردن غذای کاربردی به این گونه از میگو که امروزه ارزشمندترین گونه پرورشی ایران می باشد و در نتیجه موفقیت در آبزی‌پروری امر ضروری است. تحقیق صورت گرفته در 5 تیمار با درصدهای مختلف پروتئین گیاهی 0درصد،25 درصد،50درصد،75درصدو100درصد در 15 تانک فایبر گلاس مدور با حجم 300 لیتر، طی مدت 60 روز در سایت پرورش میگو شور دوم بندرعباس صورت گرفت. نتایج حاکی از آن بود درصد افزایش وزن بدن (bwi) در تیمار 1 (25% پروتئین گیاهی) اختلاف معنی داری نسبت به سایر تیمارها داشت (p≤0.05). ضریب رشد ویژه(sgr) در بین گروه شاهد و تیمار 1 اختلاف معنی دار آماری مشاهده نشد (p≥0.05). تیمار 2 نیز از این لحاظ کمترین مقدار را در بین تیمارها داشت. ضریب تبدیل غذایی (fcr) در تیمار 4 (100% پروتئین گیاهی) اختلاف معنی داری نسبت به سایر تیمارها داشت (p≤0.05). درصد بازماندگی در تیمار 4 (100% پروتئین گیاهی) اختلاف معنی داری نسبت به سایر تیمارها داشت (p≤0.05).