بررسی آلودگی های ناشی از میکرو(نانو) پلاستیک ها (mnps) در ارگانیسم های دریایی و سمیت احتمالی بر سلامت انسان

امروزه وجود زباله های پلاستیکی که بیش از 80% از زباله های سواحل و دریاها را تشکیل میدهند و تاثیراتی که بر روی ارگانیسم های دریایی دارند باعث افزایش نگرانی شده است. فعالیت های انسان روز به روز منجر به افزایش آلودگی های ناشی از زباله های پلاستیکی در اکوسیستم ها ی آبی می شود. ساختار پلاستیک ها تحت تاثیر عوامل مختلفی در محیط به قطعات کوچیک تری در اندازه میکرو ( > 5mm) و نانو (<1µm)، (1-1000nm) و (<100nm) تجزیه می شوند که سبب افزایش نسبت سطح به حجم و تعامل شیمیایی بالا و جذب آلاینده ها آلی، فلزات و عوامل بیماری زا می شود. نخستین گزارش در خصوص حضور mps مربوط به دهه 1970 است. mps و nps می توانند توسط موجودات زنده مصرف و سبب اختلال در متابولیسم طبیعی بدن و چرخه زندگی آن ها شود و در شبکه غذایی و در نهایت به انسان انتقال یابد. همچنین mps و nps سبب افزایش سرعت انتشار ارگانیسم ها در محیط و در نتیجه تهاجم زیستی و انتقال ژن های بیگانه در اکوسیستم می شوند. سمیت nps نسبت به mps بیشتر است. کمبود اطلاعات مانع از سنجش دقیق خطرات این ذرات شده است. با وجود اینکه mps و nps بعنوان تهدیدی برای اقتصاد شیلات شناخته شده اند اطلات اندکی در مورد این آلودگی نوظهور وجود دارد به همین علت مطالعه برروی رفتار، پتانسیل تجمع زیستی و سمیت فیزیکی و شیمیایی mps و nps به خصوص در اکوسیستم های آبی یک امر ضروری است.