بررسی فعالیت آنزیم ال _آسپارژیناز در ایزوله های اکتینومیسیتی جداشده از رسوبات جزر و مدی و عمقی سواحل هرمزگان و بهینه سازی شرایط تولید آنزیم در فعال ترین ایزوله

محیط های دریایی منابع غنی برای جداسازی متابولیت های ثانویه فعال از میکروارگانیسم ها هستند. این میکروارگانیسم ها قادر به تولید آنزیم های ال- آسپاراژیناز، کاتالاز، کیتیناز و اورئاز می باشند. در این تحقیق نمونه های مختلفی از رسوبات مناطق بین جزر و مدی و عمقی استان هرمزگان (جزایر هنگام ، لارک و سواحل بندرعباس) نمونه برداری شد. حدود 19 ایزوله اکتینومیستی از رسوبات جداسازی و خالص سازی گردید. شناسایی مولکولی ایزوله ها با استفاده از ژن s rdna16صورت پذیرفت. فعالیت آنزیم ال_آسپارژیناز در ایزوله های جداسازی شده با استفاده از آزمون کمی نسلرز مورد سنجش قرار گرفت. شرایط رشد و میزان تولید آنزیم ال_آسپارژیناز در فعال ترین ایزوله با انتخاب بهترین منابع کربنی، نیتروژنی و ph بهینه سازی گردید. تخلیص جزئی آنزیم به کمک کیسه دیالیز و متاثر از غلظت های مختلف آمونیوم سولفات صورت گرفت. همچنین میزان غلظت پروتئین به کمک روش برادفورد مورد سنجش قرار گرفت. نتایج سنجش ظرفیت تولید آنزیم ال_آسپارژیناز ایزوله های اکتینومیستی جداسازی شده نشان می دهند که ایزوله ی 15av با 01/0± 5/377 میلی مولار بیشترین قدرت تولید و ایزوله ی َ7av با 034/0± 15/47 میلی مولار کمترین قدرت تولید را دارا هستند. نتایج حاصل از رسوب دهی پروتئین تام محلول رویی کشت سیزده روز سویه 15av با استفاده از غلظت های مختلف آمونیوم سولفات نشان می دهد که بیشترین غلظت پروتئین بدست آمده در 45 و 55 درصد آمونیوم سولفات اشباع می باشد ( μg/ml 4/20). بیشترین فعالیت آنزیم ال_آسپارژیناز مربوط به عصاره خام بوده است (u/ml 49/39). عصاره خام دارای بیشترین فعالیت آنزیمی ویژه (u/ml 4/2) می باشد.