بررسی اثر عوامل جغرافیایی بر رشد اقتصادی با تاکید بر دسترسی به دریا

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر عوامل جغرافیایی بر رشد اقتصادی کشورهاست. در این مطالعه با تاکید بر دسترسی کشورها به دریا، طول خط ساحلی، موقعیت جغرافیایی، وسعت زمین قابل کشت و میزان بارش به بررسی تاثیر عوامل جغرافیایی بر رشد اقتصادی پرداخته شده است. در این مطالعه از داده‌های103 متغیر مربوط به 74 کشور در حال توسعه و همچنین 97 متغیر مربوط به 20 کشور توسعه یافته برای دوره 2010-1990 استفاده شده است. برای رسیدن به اهداف پژوهش از روش تحلیل مرزهای نهایی(eba) بهره گرفته شده است تا بحث نااطمینانی در انتخاب مدل لحاظ شود و قدرت تاثیرگذاری متغیرها مورد مداقه قرار گیرد. نتایج تحلیل مرزهای نهایی در مورد اثرگذاری متغیرهای جغرافیایی بر رشد کشورهای در حال توسعه حاکی از ضعیف و شکننده بودن آنهاست. بالاترین درصد معناداری از آن متغیر عرض مطلق جغرافیایی است که تنها در 14/17 درصد تصریح‌ها معنادار بوده است. اما این متغیرها در کشورهای توسعه یافته در درصد بیشتری از تصریح‌ها معنادار بوده‌اند و حتی متغیر عرض مطلق جغرافیایی با رویه قضاوت سالاآی‌مارتین تعیین‌کننده قوی رشد در این دسته از کشورها معرفی می‌شود. اثر مثبت این متغیر نشان می‌دهد که دوری از خط استوا اثر مثبتی بر رشد اقتصادی دارد. دسترسی به دریا نیز در کشورهای توسعه یافته در تصریح‌های بیشتری نسبت به کشورهای درحال توسعه دارای اثر معنادار و مثبت است.

the effect of geographical factors on economic growth with emphasis on sea access

the purpose of this study is to investigate the impact of geographical factors on economic growth of countries. this study by emphasizing on the accessibility of countries to the sea, coastline length, geographical location, arable land and precipitation analyzed effects of geographical factors on economic growth. data of 74 developing countries and 103 variables in the 1990–90 period and 20 developed countries panel including 97 variables over the 1990–2010 are used by using the eba method to discuss uncertainty in model selection and examine the power of variables. the results of the analysis of extreme bounds analysis approach show that the impact of geographical variables on the growth of developing countries are weak and fragile. the absolute latitude had the highest percentage of significant which was significant only in 17.14% of specifications. but in developed countries, these variables were significant in a greater percentage of specifications, and even the absolute latitude is introduced by the sala-i-martin procedure as a strong determinant of growth in these countries. the positive effect of this variable indicates that avoiding the equator has a positive effect on economic growth. access to the sea also has a significant and positive effect in developed countries in more specifications than in developing countries.