رابطه سبک زندگی سلامت محور و ابعاد آن با رغبت به ازدواج در دختران نوجوان معلول جسمی-حرکتی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک زندگی سلامت محور و ابعاد آن با رغبت به ازدواج در دختران نوجوان معلول جسمی-حرکتی شهر اهواز بود. نمونه پژوهش شامل150 نفر دختران نوجوان معلول جسمی-حرکتی بود که به روش دردسترس انتخاب شدند. طرح پژوهشی از نوع همبستگی بود. ابزار پژوهش شامل؛ پرسشنامه سبک زندگی سلامت محور واکر و همکاران(1987) و پرسشنامه رغبت سنج ازدواج حیدری و همکاران (1383) بود. برای تحلیل داده­ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان دادند بین سبک زندگی سلامت محور و ابعاد آن (وضعیت تغذیه، فعالیت­بدنی، مسئولیت­پذیری در قبال سلامت، مدیریت استرس، روابطه بین­فردی، رشد معنوی) با رغبت به ازدواج در دختران نوجوان معلول جسمی-حرکتی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد و همچنین تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد سبک زندگی سلامت محور، و ابعاد تغذیه، روابط بین فردی، رشد معنوی، مدیریت استرس، فعالیت بدنی و مسئولیت‌پذیری در مورد سلامت، به ترتیب، پیش بینی کننده­های مناسبی برای متغیر ملاک رغبت به ازدواج در دختران نوجوان معلول جسمی-حرکتی می باشند.