رابطه توانایی‌های اجتماعی، ارتباطی و رفتارهای کلیشه‌ای با اختلالات پردازش حسی کودکان اوتیسم

با توجه به نتایج بیشتر تحقیقات که نشا‌ن‌دهنده اختلال در رفتارهای ارتباطی و کلیشه‌ای در کودکان دچار اختلال ویژه زبانی هستند و توجه ویژه‌ای که در تحقیقات به رابطه میان اوتیسم و اختلال ویژه زبانی شده است، مقاله حاضر به رابطه توانایی‌های اجتماعی، ارتباطی و رفتارهای کلیشه‌ای با اختلالات پردازش حسی کودکان اوتیسم می‌پردازد. جامعه آماری این مطالعه شامل 56 کودک 7 تا 8 ساله است که به صورت تصادفی 36 نفر از بین دانش‌آموزان دختر و پسر در مدارس شهر تهران به گروه مورد و شاهد دسته‌بندی شدند. از این تعداد 18 نفر به صورت تصادفی در گروه مورد و 18 نفر نیز به گروه شاهد تعلق گرفتند. داشتن تاخیر زبانی، نداشتن مشکلات شنوایی، بینایی و هوشی از معیارهای ورود به این پژوهش بودند. از هر دو گروه مورد نظر آزمون هوش وکسلر و آزمون ارزیابی عملکرد دهانی بوسیله آزمون بررسی عملکرد دهانی توسط گفتار درمانگر گرفته شد. ابزار سنجش، آزمون اختلال ویژه زبانی و نمونه گفتار پیوسته کودکان بود. برای مقایسه نتایج از آزمون غیرپارامتریک یو من‌ویتنی استفاده شد. پژوهش حاضر نشان داد که کودکان دارای اختلال ویژه زبانی در مهارتهای درک و تعاملات اجتماعی نسبت به همتایان سنی خود تاخیر دارند، ولی این تفاوت از لحاظ آماری معنادار می‌باشد ( p=0.020 ). نتایج نشان می‌دهد که کودکان دارای اختلال ویژه زبانی و اوتیسم باید نسبت به کودکان طبیعی در درمان مورد توجه جدی قرار گیرند و هر چند به دلیل آموزش یکپارچه، توانایی کودکان دارای اختلال اوتیسم در این تکلیف پایین‌تر بود، ولی تفاوت معناداری در برقراری حرکات حسی پردازشی در کودکان دارای اختلالات اوتیسم وجود ندارد و این می‌تواند دلیلی بر رد نظریهeoi و تایید نظریه lpcباشد.