مقایسه سلامت روان و رضایت زناشویی در مادران دارای کودک اتیسم و کودک عادی شهر اهواز

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه سلامت روان و رضایت زناشویی در مادران دارای کودک اتیسم و کودک عادی شهر اهواز بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه ای بود. جامعۀ آماری پژوهش را کلیۀ مادران دارای کودک اتیسم و کودک عادی شهر اهواز در سال 1394 تشکیل می­دهند که از این جامعۀ آماری تعداد 170 نفر (85 مادر دارای کودک اتیسم و 85 مادر دارای کودک عادی) به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه­های سلامت عمومی و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ فرم کوتاه استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری (manoa) نشان داد که بین مادران دارای کودک اتیسم و کودک عادی از لحاظ سلامت روان و رضایت زناشویی تفاوت معنی­دار وجود دارد. به علاوه، نتایج نشان داد که مادران دارای کودک اتیسم در مقایسه با مادران دارای کودک عادی از لحاظ سلامت روان و رضایت زناشویی در سطح پایین­تری قرار داشتند. سطح معناداری در این پژوهش 05/0>p در نظر گرفته شده است.