اثربخشی روش تحلیل رفتار کاربردی در بهبود مشارکت اجتماعی، تعامل اجتماعی دو طرفه و رفتارهای اجتماعی در کودکان اُتیستیک

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تحلیل رفتار کاربردی (aba) بر بهبود مشارکت اجتماعی ، تعامل اجتماعی دوطرفه و رفتارهای اجتماعی در کودکان 8 تا 12 سال دارای اختلالات طیف اتیسم شدید انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان دارای اختلالات طیف اتیسم شهرستان بندرعباس تشکیل دادند که از بین آنها 32 کودک به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جای داده شدند. طرح پژوهش، طرح پیش‏آزمون-پس‏آزمون با گروه کنترل بود که جلسات مداخله شامل 20 جلسه 45 دقیقه ای با برنامه تحلیل رفتار کاربردی به صورت انفرادی انجام شد. در این پژوهش از نیمرخ مهارت های اجتماعی اتیسم(assp) و برنامه مداخله تحلیل رفتار کاربردی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و آمار استنباطی با روش های آزمون کولموگروف – اسمیرنف و هم چنین تحلیل کوواریانس چندمتغیری صورت گرفت. نتایج بیانگر آن بود که مداخله تحلیل رفتار کاربردی منجر به افزایش معنادار (05/0p≤) تعامل اجتماعی دوطرفه، مشارکت اجتماعی و رفتارهای اجتماعی کودکان دارای اختلال طیف اتیسم شده است. در نتیجه می توان گفت روش تحلیل رفتار کاربردی می تواند اثرات مثبتی بر مهارت های ارتباطی و تعاملات اجتماعی در میان کودکان دارای اختلال طیف اتیسم شدید داشته باشد.