اثربخشی آموزش سرسختی روان شناختی بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان مبتلاء به نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای

هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش سرسختی روان شناختی بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان مبتلاء به نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای بود. روش: روش پژوهش، آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دارای نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای دوره ابتدایی (پایه های پنجم و ششم) شهر هویزه در سال تحصیلی 1398- 1397 بود. نمونه پژوهش 30 نفر دانش آموز با دامنه سنی 10 تا 13 سال دارای نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای بودند که به صورت خوشه ای از میان دانش آموزان دارای نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای دوره ابتدایی شهر هویزه انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش(15نفر) و گروه کنترل(15نفر) به شیوه تصادفی گمارش شدند. آموزش سرسختی روان شناختی برای گروه آزمایش در 10 جلسه 45 دقیقه ای ارائه گردید. ابزار: در این پژوهش جهت تشخیص نشانه های اختلال مقیاس درجه بندی اختلال نافرمانی مقابله ای فرم والدین مورد استفاده قرار گرفت و برای ارزیابی سازگاری تحصیلی از پرسشنامه سازگاری دانش‌آموزان سینها و سینگ (1993) استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد، میانگین نمرات نشانه های نافرمانی در گروه های آموزشی افزایش معناداری نسبت به گروه کنترل داشت(002/0 > p ). نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش برنامه سرسختی روان شناختی بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان دارای نشانه های اختلال نافرمانی مقابله ای موثر می باشد. لذا به نظر می رسد که آموزش سرسختی روان شناختی می تواند به عنوان شیوه ای آموزشی در بهبود کیفیت و اصلاح فرایندهای روان شناختی و تحصیلی و مشکلات رفتاری دانش آموزان مبتلاء به اختلال نافرمانی مقابله ای اثر بخش باشد.