مقایسه تنظیم شناختی هیجان در دانش آموزان با و بدون نشانگان نقص توجه / بیش فعالی

هدف پژوهش حاضر مقایسه تنظیم شناختی هیجان در دانش­آموزان با و بدون نشانگان نقص توجه/بیش­فعالی است. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی مقایسه­ای بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش­آموزان متوسطه اول ناحیه دوم شهر رشت در نیم­سال تحصیلی 99-1398 تشکیل می­دادند. نمونه­ای به حجم 200 (100 دانش­آموز عادی و 100 دانش­آموز با نشانگان) به صورت در دسترس انتخاب شد و سپس داده­ها با استفاده از پرسشنامه­­های کانرز (2006) و تنظیم هیجانی گاروس و جان (2003) جمع­آوری شدند. داده­ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان می­دهند، تنظیم شناختی هیجان در دانش­آموزان با و بدون نشانگان نقص توجه/بیش­فعالی تفاوت معنی­داری وجود دارد (01/0> p ). بر این اساس مشخص گردید، دانش­آموزان دارای نشانگان نقص توجه/بیش­فعالی از تنظیم شناختی هیجان کمتری برخوردار بودند (05/0> p ). با توجه به نتایج به دست آمده می­توان با اجرای برنامه­ها و مداخلات، موجب تقویت و افزایش تنظیم شناختی هیجان در دانش­آموزان با نشانگان نقص توجه/بیش­فعالی شد.