اتیسم: شیوع، سبب شناسی و پیشگیری اکنون برای پیشگیری از اتیسم چه باید کرد؟

اختلال طیف اتیسم، اختلالی زیست عصبی است که بوسیله نقائص رفتاری و عصب روان شناختی مشخص می گردد. نقص شناختی، فقدان مهارت های اجتماعی، و رفتارهای قالبی که قبل از سن مشخصی بروز پیدا می کنند نشانه های عمده ی این اختلال بشمار می آیند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده، شیوع کنونی این اختلال را حدود 1 در 68 تولد تخمین زده است. بررسی علل این اختلال اولین گام جهت تدوین برنامه های پیشگیرانه می باشد. هرچند هنوز علت مشخصی برای این اختلال مشخص نشده است اما سرنخ های محکمی درباره علل و پیشگیری این اختلال براساس مبانی علمی و گزارش های والدین بدست آمده است. بر این اساس علل ژنتیکی، کروموزومی، مادرزادی، و محیطی چندی برای بروز این اختلال معرفی، و اقدامات پیشگیرانه ای در حوزه های ژنتیکی، تغذیه ای، سلامت و روانشناختی پیشنهاد شده اند. مقاله حاضر با بررسی جدیدترین پژوهش ها در حوزه اتیسم به ارائه نظریه های مربوط به چرایی افزایش نرخ اتیسم، سبب شناسی و اقدامات پیشگیرانه در این زمینه می پردازد.