اثربخشی بازی های آموزشی بر توجه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازیهای آموزشی بر توجه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر شهر شهرکرد در سال تحصیلی 98-1397 بود. پس از نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد 30 دانش آموز کم توان ذهنی آموزش پذیر انتخاب شده و بصورت تصادفی در دو گروه (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. گروه آزمایش مداخله روش بازیهای آموزشی را دریافت کرد؛ گروه کنترل هیچگونه مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل آزمون عملکرد پیوسته روسولد بود. مداخلات طی 8 جلسه 90 دقیقه ای در مورد گروه آزمایش اجرا شد و داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره تحلیل شد. فرضیه ها در سطح (05/0> p ) تایید شد. یافته ها حاکی از اثرگذاری مداخله روش بازیهای آموزشی (ضریب اتا برای میزان توجه 395/0و پیشرفت تحصیلی، 359/0) بر بهبود میزان توجه و پیشرفت تحصیلی بود؛ لذا می توان از این مداخله به عنوان مداخله موثر برای بهبود میزان توجه و پیشرفت تحصیلی استفاده کرد.