اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر توانمندی اجتماعی و ناگویی هیجانی دانش آموزان پسرمرزی

فقدان مهارت‌ها و توانایی‌های عاطفی، روانی و اجتماعی افراد را در مواجهه با مسائل و مشکلات، آسیب‌پذیر کرده و آن‌ها را در معرض انواع اختلالات روانی، اجتماعی و رفتاری قرار می‌دهد.این تحول، فعالیت علاقه‌مندان به کاربرد روانشناسی در زندگی روزمره با هدف ارتقای بهداشت روانی جامعه را در ایران وارد مرحله جدیدی ساخت. با توجه به هدف اصلی تحقیق که هدف آن بررسی تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر توانمندیهای اجتماعی و ناگویی هیجانی دانش آموزان پسر مرزی دوره دوم ابتدایی شهرستان لردگان است ازروش شبه تجربی استفاده شد.جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان پسر مرزی مقاطع تحصیلی دوره دوم ابتدایی شهرستان لردگان(تعداد کل 74نفر می باشند) در سال 1397-1396 است .با توجه به نمونه گیری خوشه ای تصادفی تعداد 40 نفر به عنوان نمونه آماری در دو گروه آزمایش وگواه انتخاب می شوند. ابزارمورد استفاده برای گردآوری اطلاعات مربوط به متغیر ها از پرسشنامه توانمندی اجتماعی( 32 سوالی- کویین دام ،2004)، ناگویی هیجانی(20سئوالی، بگبی، پارکر و تایلر ،1994) و مقیاس مهارت های اجتماعی ماتسون(55 سوال والد و 5 سوال معلم )) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل واریانس دو طرفه استفاده شد نتایج نشان داد: آموزش مهارت های اجتماعی بر توانمندی اجتماعی دانش آموزان مرزی (پسر) دوره دوم ابتدایی شهرستان لردگان تاثیر دارد.آموزش مهارت های اجتماعی بر ناگویی هیجانی دانش آموزان مرزی (پسر) دوره دوم ابتدایی شهرستان لردگان تاثیر دارد.نتایج این تحقیق نشان داد :آموزش مهارت های اجتماعی در شکل دادن هویت کودکان ومسئولیت پذیری آنان نقش دارد.