بهبود پروتکل مسیریابی aodv با استفاده از خوشه یابی

امروزه شبکه‌های بی‌سیم به دلیل کاربردهایی که دارد و همچنین سرویسهایی که ارائه می‌دهد، رشد چشمگیری داشته است. ایجاد شبکه با زیرساخت باعث محدودیت در شبکه‌های موبایل می‌شود. لذا شبکه‌های بدون زیر ساخت می‌تواند ایدة خوبی برای ادامه مخابرات بی‌سیم باشد. مسیریابی یکی از اصلی ترین مفاهیم در شبکه های کامپیوتری است. هدف در مسیریابی پیدا کرن مسیری بهینه بین مبدا و مقصد است. انتخاب مسیر مناسب می تواند به شدت در افزایش کارایی شبکه موثر باشد. مسیریابی موثر بر اساس خوشه و انرژی برای ارسال داده در شبکه های ad-hoc متحرک بدون هیچ پایه یا سنسورهای مرکزی و به صورت لحظه‌ای و آنی شکل می گیرند. در این شبکه هاaodv بهترین مسیر را بر اساس نقطه مقصد و سنسور مقصد که قرار است داده ها به آنجا ارسال شوند انتخاب می‌کند. در این مقاله یک روش جدید مبتنی بر خوشه بندی و پیش بینی مسیر درaodv ارائه شده است. در روش پیشنهاد شده، در شروع تمامی سنسورها بر اساس الگوریتم خوشه بندی kmeans بهبود یافتخ با الگوریتم کولونی زنبور عسل خوشه بندی میشوند. سپس فراین مسیریابی بهبود یافته مبتنی بر انرژی در aodv اجرا میشود. این روش روی تعیین سنسورهای هدف یا سنسور هدف تمرکز دارد. سپس مسیر را بر اساس انرژی باقیمانده در هر سنسور در مسیر یا سطح انرژی سنسور های موجود در مسیر، که ااکنون همان سرخوشه ها هستند، تعیین می کند. هر پایانی در مسیر سنسور بر اساس بسته های درخواست شده و بسته های پاسخ داده شده مسیر پیام را پیدا خواهد کرد. پس از این که بسته پاسخ مسیر از یک سنسور انتهایی توسط یک سنسور در مسیر مربوطه دریافت شد فرآیند ایجاد خوشه مسیرصورت می گیرد تا انتقال داده ها مقصد انجام شود. در پروتکل پیشنهاد شده با ایجاد خوشه مسیر سنسور هایی که در مسیر نیستند اجازه ارسال داده را ندارند. البته داده ها یا پیام ها از مقصد تا سنسورهای تحت پوشش در شبکه ارسال خواهند شد. در مقایسه با سایر پروتکل های مسیریابی پروتکل پیشنهادی به عنوان یک پروتکل غیر فعالaodv بهبود یافته دارای پارامترهای ارزیابی بهتری نسبت به پروتکل های مشابه مثل aodv دارد.