بررسی و تحلیل تکنولوژی‌های ساخت و روش‌های هوشمندسازی در مدرسه‌ی موپی ریودوژانیرو برزیل

امروزه آموزش کودکان یکی از کلیدی‌ترین مسائل هر جامعه است؛ به‌دنبال این موضوع طراحی فضاهای آموزشی به‌عنوان بستری که زمینه‌ی پرورش نسل آینده را فراهم‌می‌آورد بسیار موردتوجه طراحان قرارگرفته‌است. ازطرفی‌دیگر بحران آلودگی هوا و به‌موازات‌آن احتمال پایان‌یافتن انرژی‌های تجدیدناپذیر، طراحان را براین‌داشته‌است که بااستفاده از تکنولوژی‌های روز و به‌کارگیری روش‌های کارآمد و هوشمند، ساختمان‌هایی را طراحی نمایند که ضمن عدم ایجاد آلودگی و آسیب‌رسانی به محیط‌زیست در فرایند ساخت، خودشان نیز پس‌از بهره‌برداری کاملاً پایدار و هم‌ساز با محیط‌زیست، با حداقل میزان مصرف‌انرژی و تولیدآلودگی باشند. این دو مقوله یعنی اهمیت آموزش و طراحی فضاهای آموزشی ازیک‌سو و طراحی پایدار و هوشمند ازسوی‌دیگر، باعث طراحی نمونه‌هایی از مدارس هوشمند و پایدار در دنیا شده‌است. مدرسه‌ی موپی یکی از نمونه‌های موفق در این زمینه است؛ که با ارائه‌ی راهکارهای‌کارآمد، ضمن حفظ محیط‌زیست، معماری ساختمان را نیز به‌عنوان فلسفه‌ی آموزش مبنا قرارداده‌است؛ به‌نحوی‌که دانش‌آموزان با تجربه‌ی حضور در فضاهای آن، نکات ارزنده‌ای را از خود ساختار معماری بنا فراخواهندگرفت. روش‌های کارآمد طراحی و ساخت این مدرسه می‌تواند الگوی مطلوبی برای طراحی‌های آتی فضاهای آموزشی پایدار باشد. در این پژوهش نگارندگان بااستفاده از روش توصیفی‌‌تحلیلی و موردپژوهی و به‌استناد منابع معتبر کتابخانه‌ای و اینترنتی، به بررسی این ساختمان آموزشی موفق پرداخته‌اند.