بررسی عددی رفتار لرزه ای اتصال خمشی فولادی تیر i شکل با مقطع کاهش یافته سوراخ دریل (dfc) به ستون بال پهن

یکی از خرابی های مهم سازه های فولادی در زلزله نورتریج سال 1994 رفتار ترد اتصالات تیر به ستون در سیستم قاب خمشی بوده است. یر این اساس جهت رفع ایرادات اتصالات قدیمی و افزایش شکل پذیری اتصالات، پیشنهادهای فراوانی ارائه شده اند. در این راستا، یکی از روش های بهبود اتصالات قاب خمشی، روش تضعیف کردن ناحیه ای از تیر می باشد. لذا در این پژوهش به منظور بررسی نوعی از اتصالات قاب خمشی ویژه که سعی در برآورده کردن شرایط لرزه ای ویژه را دارد، پرداخته می شود. این اتصال خمشی با مقطع کاهش یافته در بال تیر به صورت سوراخ دریل (dfc) باعث انتقال مفصل پلاستیک در درون تیر شده و با اتصال از پیش تایید شده (rbs) با استفاده از نرم افزار abaqus مقایسه می شود. همچنین در این پژوهش تاثیر چیدمان سوراخ های دریل، تعداد ردیف و قطر سوراخ های دریل مورد بررسی قرار می گیرد تا یک الگوی مناسب جهت استفاده از این نوع اتصال بدست آید. نتایج نشان می دهد که چیدمان سوراخ ها با سه ردیف با قطر نابرابر و به ترتیب از قطرکوچک به بزرگ و همچنین مناسب ترین قطر در محدوده می باشد که بهترین توزیع کرنش پلاستیک در درون تیر و مناسب ترین ظرفیت خمشی را دارد و بهترین الگو برای سیستم قاب خمشی ویژه را فراهم می کنند.