بررسی رفتار لرزه ای اتصالات خمشی تقویت نشده جوشی(wuf)، اتصال با بال کاهش یافته (rbs) و اتصال با بال کاهش یافته سوراخ دریل (dfc)

یکی از خرابی های مهم سازه های فولادی در زلزله نورتریج سال 1994 و زلزله کوبه سال 1995 رفتار ترد اتصالات تیر به ستون از جمله بال جوشی تقویت نشده (wuf) بوده است. در این راستا، روش هایی برای بهبود اتصالات خمشی لرزه ای در fema-350 از جمله روش تضعیف کردن ناحیه ای از تیر و تقویت چشمه اتصال برای جلوگیری از شکست ترد اتصالات مطرح شد. لذا در این پژوهش به منظور بررسی نوعی از اتصالات قاب خمشی ویژه که سعی در برآورده کردن شرایط لرزه ای ویژه را دارد، پرداخته می شود. این اتصال خمشی با مقطع کاهش یافته در بال تیر به صورت سوراخ دریل (dfc) باعث انتقال مفصل پلاستیک در درون تیر شده و با اتصال از پیش تایید شده rbs و wufبا استفاده از نرم افزار abaqus مقایسه می شود. نتایج نشان می دهد که اتصال dfc دارای توزیع کرنش پلاستیک، شکل پذیری و جذب انرژی مناسب تری نسبت به اتصالات wuf و rbs را دارد.