تبیین و بررسی رابطه اعجاز و تحریف ناپذیری قرآن با تاکید بر روش شناخت قرآن با قرآن

اعجاز قرآن یکی از مباحث مهم و ضروری در علوم قرآنی است که با ادله ویژه ای همچون آیات تحدی ثابت می‌گردد. لیکن تاثیرگذاری و تاثیر پذیری اعجاز و تحریف ناپذیری قرآن و رابطه این دو با یکدیگر مورد پرسش نگارنده بوده است. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با رویکرد روش شناخت قرآن با قرآن و با هدف تبیین رابطه اعجاز قرآن با تحریف ناپذیری قرآن سامان گرفته است. از آن جهت که نمی‌توان اعجاز قرآن را متمایز از وجوه تحدی شده آن در نظر داشت رابطه میان وجوه اعجاز و تحریف ناپذیری نیز مورد بررسی قرار گرفته است. یافته‌های پژوهش نشان داد که اعجاز و وجوه آن هریک به تنهایی، یکی از ادله تحریف ناپذیری به فزونی و کاستی به شمار می‌آیند. اعجاز در تعارض با تحریف و تحریف موجب فروپاشی بنیان اعجاز است. اعجاز بیانی، اعجاز هدایتی و اعجاز اخبار غیبی سه مانع بزرگ در برابر تحریف قرآن و اعجاز موسیقیایی، اعجاز هماهنگی و اعجاز از حیث آورنده، آیات قرآن را با تحریف ناسازگار نموده و آن را از هر نقص و فزونی مبرا می‌نمایند.