رابطه نظریه صرفه با اراده تکوینی الهی بر همانند ناپذیری قرآن

بیشتر قرآن پژوهان وجه اعجاز قرآن را به ذات قرآن منتسب دانسته، به ویژگی‌هایی چون اعجاز بیانی، هماهنگی، اخبار غیبی، تشریعی و... به عنوان وجوهی از اعجاز قرآن اشاره کرده و در رد نظریه صرفه کوشیده‌اند. در مقابل، گروهی به صرفه گراییده اند. برخی از دانشوران نیز بدون انتخاب یا رد نظریه صرفه از آن به عنوان یکی از وجوه اعجاز قرآن یاد کرده اند.در این مقاله ابتدا مفهوم صرفه تبیین شده در ادامه ضمن بررسی نظریه صرفه دلایل موافقان و مخالفان مورد بررسی قرار گرفته و نتیجه گرفته ایم، منظور بسیاری از پیروان صرفه، اراده تکوینی الهی بر صرف و بازگرداندن مردم از معارضه با قرآن به سلب انگیزه‌ها یا سلب ابزار معارضه یا سلب اراده معارضان است. صرفه به معنای اراده تکوینی الهی، مناسب ترین وجه برای اثبات همانندناپذیری قرآن است و اشکالات بر نظریه صرفه، بر مفهوم یاد شده وارد نیست و بدون پذیرش صرفه به این معنا سایر وجوهی که به عنوان وجه اعجاز برشمرده اند، نمی‌تواند همانند ناپذیری جاودانه قرآن را تضمین کند.