مفهوم سنجی گزاره قرآنی «رفع لرزش زمین با کوه‌ها» بر اساس دانش زمین شناسی

بررسی های ژرف‌کاوانه آیات علمی قرآن کریم بر اساس علوم قطعی و پیراسته از فرضیه ها، به ابهام‌زدایی از رازهای آفرینش گیتی می‌انجامد. امروزه کشف رابطه یافته‌های روزآمد علمی و گزاره های قرآنی حاکی از اعجاز علمی قرآن است. یکی از نظریه پردازی های علمی قرآن که ظرفیت عرضه به دانش معاصر را داراست، گزاره قرآنی «رفع لرزش زمین با کوه‌ها» است. تاکید الهی بر استقراریابی زمین به سبب افراشته شدن کوه‌ها، یکی از جنبه های اعجاز علمی و شگفتی های جاودان قرآن کریم از منظر زمین شناسان به شمار می آید. در این نوشتار از رهگذر تحلیل این جنبه از آفرینش کوه‌ها بر اساس علم زمین شناسی، وجوهی از ابعاد مفهومی آیات ناظر به آفرینش کوه‌ها هویدا می شود. نوشتار حاضر بر آن است تا پیوند نظریه «هم ایستایی» در علم زمین شناسی با آیات دال بر اثرگذاری کوه ها بر رفع لرزش زمین و استقراریابی آن را تبیین نماید. با هدف نیل بدین امر، از روش مطالعه توصیفی و تحلیلی آراء و نظرات اندیشوران قرآن پژوه و دانشمندان زمین شناس بهره گرفته شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که دیدگاه زمین شناسان درباره هم‌ایستایی و همچنین کمبود جاذبه گرانشی کوه‌ها به عنوان نشانه‌ وجود ریشه در کوه، موید گزاره‌های قرآنی حاکی از رفع لرزش زمین با کوه‌هاست.