اعجاز علمی قرآن در آیه سی و پنج سوره مبارکه نور و ساختمان چشم

یکی از راه‌های شناخت خداوند، خودشناسی است که انسان با نگریستن به سیستم پیچیده اندام‌ها و ارتباط اعضای بدن می‌تواند به وجود خالقی علیم و حکیم پی ببرد. مفسران از دیرباز آیه سی و پنج سوره نور را از جنبه‌های گوناگون روایی، فلسفی، ادبی، بلاغی، کلامی و فلسفی مورد بررسی قرار داده‌اند. آنچه نادیده گرفته ‌شده، جنبه علمی آیه است. چَشم یا چِشم عضو بارز اولین حس از حواس پنج‌گانه، یعنی بینایی محسوب می‌شود که خود، از دو بخش تشکیل یافته است: اجزاء فرعی (حدقه، پلک، مژه، اَبرو، ماهیچه‌های گرداننده کره چشم) و کره چشم (صلبیه، مشیمیه، عنبیه، شبکیه، زلالیه، زجاجیه، جلدیه، ملتحمه و قرنیه) است که با پیشرفت‌های علوم پزشکی در آناتومی چشم، به لایه‌های مختلف آن دست‌یافته‌اند. در آیه ذکر شده از واژگان «نور»، «مشکاه»، «مصباح»، «زجاجیه» و «شجره مبارکه» نام‌ برده شده است. با توجه به معانی و مصداق‌هایی که در تفاسیر در مورد واژگان این آیه بیان ‌شده، انطباق این واژگان با قسمت‌های مختلف چشم می‌تواند بررسی و صحت سنجی شود.این پژوهش با مدد جستن از روش مطالعات میان‌رشته‌ای علوم قرآن و علوم پزشکی بر جنبه علمی آیه‌ای از آیات نورانی قرآن اشاره دارد.