مطالعه آزمایشگاهی مقاومت فشاری بتن مسلح شده با الیاف بازیافتی از تایر فرسوده

بتن و شاتکریت (بتن‌پاشیده) از پرکاربردترین مصالح در سازه‌های مهندسی از جمله ساختمان‌ها، پل‌ها، تونل‌های انتقال آب، تونل‌های راه و سایر فضاهای زیرزمینی می‌باشند. در این سازه‌های مهندسی، بتن به اشکال مختلف قطعات پیش‌ساخته، بتن‌ریزی درجا و بتن‌پاشیده مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از بتنی که هم مقاومت بالا و هم قابلیت جذب انرژی زیادی داشته باشد، می‌تواند کارایی آن را در این سازه‌ها به خصوص در حالت رخداد زلزله بهبود ببخشد. بتن معمولی عموما دارای رفتار شکننده بوده و بعد از مقاومت نهایی به صورت ناگهانی دچار شکست شده و قابلیت جذب انرژی چندانی ندارد. از این رو در سازه‌های مهندسی عموما از بتن مسلح شده با میلگرد، توری فلزی و الیاف فلزی استفاده می‌شود. در تحقیق حاضر به بررسی اثر الیاف بازیافتی از تایر فرسوده بر مقاومت فشاری و تغییر شکل پذیری بتن پرداخته شده است. با تهیه نمونه‌های بتن معمولی و بتن مخلوط شده با 5/0، 1، 5/1 و 2 درصد الیاف بازیافتی از تایر فرسوده و انجام آزمایش مقاومت فشاری تک محوره بر روی آن‌ها، مشخص شد که افزودن این نوع الیاف باعث حذف شکست ناگهانی و رفتار شکننده بتن شده و قابلیت جذب انرژی آن ‌را افزایش می‌دهد. استفاده از این نوع الیاف در بتن، علاوه بر بهبود کارایی آن در نگهداری تونل‌ها و فضاهای زیرزمینی، موجب کاهش مشکلات زیست محیطی ناشی از دپوی این مواد در طبیعت می‌شود. از مزایای دیگر استفاده از این نوع الیاف در بتن و شاتکریت نسبت به الیاف فلزی می‌توان به مقاومت بیشتر آن در محیط‌های اسیدی و همچنین فرسودگی آن در مقابل رطوبت و آب اشاره نمود.