بررسی و معرفی نقش‌های متفاوت واحد و مدیران منابع انسانی در صنعت داروسازی

صنعت دارو یک صنعت رکود ناپذیر است. رشد جمعیت و استاندارد زندگی باعث افزایش مصرف دارو می‌شود. طی دهه گذشته کشف داروهای جدید سالانه (حدوداً) 21 مورد بوده که این میزان کمابیش ثابت است، این در حالی است که هزینه ‌این اکتشافات به‌شدت در حال افزایش است و در حال حاضر حدود 2 تا 4 میلیارد دلار در هر مولکول تخمین زده می‌شود. میزان شکست در کشف داروی جدید بسیار بالا است. به صاحب‌امتیاز فشار وارد می‌شود که پیش از انقضای ثبت اختراع هزینه را بازگرداند. بنابراین تقلب در این صنعت عادی است. این صنعت همچنین بسیار بر دانش متمرکز است. بنابراین، استخدام افراد مناسب، نگهداری و حفظ انگیزه آن‌ها برای شرکت‌ها بسیار مهم است. نرخ فرسایش در این صنعت بالا است. شرکت‌ها از همان روش‌های قدیمی مانند حقوق بیشتر یا امتیاز خرید سهام برای حفظ کارکنان استفاده کرده‌اند. اما سایر روش‌های غیر پولی ممکن است از پرداخت‌های بالاتر، موثرتر باشد. همان‌طور که فرهنگ در هر سازمانی بسیار متفاوت از دیگر سازمان‌ها است، بسیاری از مواقع فردی که به دنبال پول بیشتری از شرکتی به شرکت دیگر می‌رود، به این نتیجه می‌رسد که این میزان تفاوت در پرداخت ارزش انطباق در سازمان جدید را ندارد. بنابراین، عملکرد منابع انسانی در این شرایط اهمیت بیشتر و بیشتری می‌یابد. اما بررسی‌ها و تحقیقات صورت پذیرفته نشان می‌دهد که ذهنیت بسیاری از شرکت‌ها هنوز متاثر از تصورات سنتی گذشته است. این مقاله به‌ضرورت توجه بیشتر به عملکرد منابع انسانی و نقش مدیران در زمان‌های چالش‌برانگیز کنونی تاکید می‌کند.