نقش قابلیت های استراتژیک در خلق مزیت رقابتی پایدار

با توجه به محیط ناپایدار و پویای کسب وکارها و بازار فرارقابتی امروز، موفقیت سازمان ها در گرو ایجاد و حفظ مزیت رقابتی پایدار است. در نتیجه سازمان ها باید به طور استراتژیک به عوامل محیطی پاسخ دهند تا به موفقیت پایدار برسند. مزیت رقابتی را می توان یک مزیت منحصر به فرد دانست که به عنوان یک خروجی برای سازمان است. ایجاد مزیت رقابتی شامل سه مرحله متمایز، ولی دارای هم پوشانی می باشد. براساس دیدگاه منبع محور از آنجا که هدف غایی هر سازمانی رسیدن به مزیت رقابتی پایدار است لذا قابلیت های استراتژیک برای ایجاد، انسجام بخشی و هماهنگی های کارآمد و موثر دانش و شایستگی های گوناگون برای مواجه با تغییرات ضروری است. سازمان ها می توانند با استفاده از قابلیت ها و منابعی که ارزش استراتژیک دارند، موقعیت خود را نسبت به رقبا در بازار پیدا کنند و در نهایت به مزیت رقابتی دست یابند. نقش آن ها تغییر منابع اساسی سازمان است. قابلیت پویا به دنبال این است که چگونه منابع و قابلیت هایی که از نظر استراتژیک برای سازمان دارای اهمیت هستند، نیاز به تغییر یا پیکربندی مجدد در طی یک دوره زمانی دارند تا سازمان بتواند در برابر تغییرات محیطی، واکنش مناسب را نشان دهد. قابلیت های پویا یکی از مهمترین تعدیل کننده های مکانیزم سازمان هستند و عملکرد سازمان را افزایش داده لذا مزایای رقابتی برای سازمان به همراه دارند. قابلیت پویا با تغییر استراتژیک همراه است.