ارزیابی و انتخاب تامین‌کننده زنجیره تامین با مدل‌های ism و تاپسیس فازی (مطالعه موردی شرکت هپکو)

در طی سال‌های اخیر سازمان‌ها دریافته‌اند که حضور قدرتمند در بازارهای جهانی نیازمند یک مزیت رقابتی ویژه در برون سپاری فعالیتهای آنها است تا منجر به حفظ شایستگی سازمان ‌شود. ارزیابی و رتبه‌بندی شاخص‌ها و انتخاب تامین‌کننده از کلیدی‌ترین فعالیت‌ها در جریان برون‌سپاری است که دربرگیرنده شاخص‌های اصلی، فرعی و گزینه ها است. هدف از این تحقیق، طراحی مدلی تلفیقی از الگوی ساختار تفسیری و تصمیم‌گیری چند معیاره فازی جهت سطح‌بندی و ارزیابی شاخص‌های موثر بر انتخاب و رتبه‌بندی تامین‌کنندگان قطعات ریخته‌گری شرکت هپکو است.در این تحقیق با استفاده از پرسشنامه مدل ساختار تفسیری شاخص‌های سنجش تامین‌کنندگان جهت سطح‌بندی، شناسایی و تهیه شدند. نتایج نشان داد که شاخص قیمت و میزان محموله بازگشتی در سطح اول خروجی این مدل و با نیروی پیش برندگی بسیار مناسب قرار دارند. با استفاده از ماتریس مقایسات زوجی در روش سلسله‌مراتبی فازی به وزن دهی و رتبه‌بندی شاخص‌ها پرداخته شد. نتایج نشان داد وزن و رتبه شاخص قیمت و رضایت مشتری نسبت به سایر شاخص‌ها از اولویت بالاتری برخوردار است. وزن‌های به‌دست‌آمده از مرحله قبل به‌عنوان ورودی روش تاپسیس فازی و جهت رتبه‌بندی پنج تامین‌کننده (صنایع ریخته‌گری ولیعصر شیراز، صنایع ریخته‌گری ابتکار اصفهان، شرکت ریخته‌گری فولاد طبرستان، شرکت فولاد سپاهان و صنایع ریخته‌گری بهمن) مورداستفاده قرار گرفتند. نتایج بیانگر برتری شرکت ریخته‌گری فولاد طبرستان نسبت به سایر شرکت‌ها جهت تامین نیازها و خدمات دائمی شرکت هپکو است. نتایج حاصل از روش سلسله مراتبی فازی و ساختار تفسیری نشان می‌دهد شاخص‌هایی که از نیروی پیش برندگی بیشتر و وابستگی کمتری برخوردارند، در مدل سلسله مراتبی فازی از مقدار وزن بیشتری برخوردارند، لذا تامین‌کنندگان باید بر متغیرهای سطوح اول ساختار تفسیری تمرکز بیشتری نمایند.