بررسی کیفیت رواناب های سطحی شهر زاهدان برای مصارف آبیاری

رواناب شهری به عنوان یکی از منابع آب قابل احیا و با ارزش در بسیاری از نقاط خشک و نیمه خشک جهان مطرح است. درک چگونگی استفاده از این منابع به صورت بهداشتی امری مهم و حیاتی است. در این پژوهش هدف تعیین خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی رواناب سطحی شهر زاهدان برای مصارف آبیاری بود. این تحقیق یک مطالعه توصیفی- مقطعی بود. نمونه برداری به صورت لحظه ای در دو رخداد بارندگی در محل تقاطع مسیل آذرخشی و پاسداران گرفته شد. نمونه ها از نظر پارامترهای فیزیکی، شیمیایی و میکروبی طبق کتاب روش های استاندارد آزمایشات آب و فاضلاب و همینطور شاخص های کیفی آبیاری مورد بررسی قرارگرفتند و سپس نتایج حاصله با استاندارد محیط زیست ایران و fao برای آب کشاورزی مقایسه شد. میانگین پارامترهای cod و bod5به ترتیبmg/l 359 و 6/56 و میانگین فلزات سنگین نیکل، روی، کادمیوم، سرب، مس، کروم، آهن در بخش محلول به ترتیبmg/l 8/6، 66/66، 1، 2/2 ، 93/8، 1/5 و5/92 بود. میانگین کل کلیفرم ها mpn/100 ml 38333 مشاهده شد. همچنین میانگین شاخص های کیفی آبیاری از جمله sar و na% به ترتیب 1/20 و 2/59 درصد بود. نتایج تحقیق نشان داد که رواناب سطحی مسیل های اصلی زاهدان از نظر بسیاری از پارامترها از جمله فلزات سنگین مانند نیکل، روی، سرب، مس و کروم و همینطور کدورت، tss، tds ، سدیم، کل کلی فرم ها و cod بالاتر از حداکثر مجاز تعیین شده doe و fao برای مصارف کشاورزی قرار دارد.