بررسی و ارزیابی نتایج شاخص های پایش خشکسالی با بکارگیری مقادیر تبخیر از تشت در محدوده دشت کاشمر و بردسکن

در میان مخاطرات طبیعی مربوط به آب و هوا، پدیده خشکسالی به علت گستردگی اثرات در بخش‌های مختلف و دامنه‌های تاثیر آن دارای پیچیدگی زیاد می‌باشد. طی دهه‌های اخیر در بخش خشکسالی هواشناسی و کشاورزی با درک تاثیر دما در کنار متغیر بارش، شاخص‌های مختلفی مبتنی بر مولفه‌های بارش و تبخیر و تعرق پتانسیل نظیر شاخص شناسائی خشکسالی (rdi) و شاخص بارش- تبخیر و تعرق استاندارد شده (spei) توسعه و در مناطق مختلف مورد استفاده واقع شده‌اند. در این پژوهش به ارزیابی و بررسی تاثیر جایگزینی مقادیر تبخیر از تشت به جای مقادیر تبخیر و تعرق پتانسیل در شاخص‌هایspei ، rdi و erdi در محدوده‌ی دشت کاشمر و بردسکن پرداخته می‌شود. بدین منظور از مقادیر متغیرهای بارش، تبخیر و نیز مقادیر تبخیر و تعرق محاسبه شده از روش هارگریوز طی یک دوره آماری 29 ساله استفاده و مقادیر شاخص‌های خشکسالی در مقیاس‌های سالانه و فصلی تعیین‌گردید. در ادامه با جایگزینی مقادیر تبخیر از تشت به جای مقادیر تبخیر و تعرق پتانسیل در شاخص‌های spei، rdi و erdi مقادیر شاخص‌های جدید نیز در همان مقیاس‌ها محاسبه گردیدند. بر پایه‌ی نتایج بدست آمده جایگزینی مقادیر تبخیر از تشت به جای تبخیر و تعرق پتانسیل در شاخص‌های rdi و erdi نتایج مشابهی داشته و از همبستگی بالایی با یکدیگر برخوردارند. ولی در شاخص spei جایگزینی این مقادیر سبب تغییر مقادیر شاخص خشکسالی و فراوانی طبقات رطوبتی شده است. پیشنهاد می‌شود مشابه با این پژوهش در مناطق دیگر و با شرایط آب و هوایی متفاوت انجام شده با بتوان به نتایج جامع‌تری رسید.