(اثر بقایای گیاهی و بیوچار آن‌ها بر واجذب کادمیوم در برخی از خاکهای آهکی جنوب کرمان)

یکی از راهکارهای کاهش فراهمی عناصر سمی در خاک استفاده از مواد آلی می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر بقایای گیاهی و بیوچار گردو بر واجذب کادمیم از خاک انجام گردید. مواد آلی مورد مطالعه شامل کمپوست و بیوچار گردو هریک در دو سطح 3 و 5 درصد به دو خاک آهکی افزوده شدند. آزمایش های سینتیکی واجذب کادمیم به روش تعادلی در بازه زمانی 15 تا 4320 دقیقه (72ساعت) انجام گردید. نتایج نشان داد که واجذب کادمیم از هر دو خاک مورد مطالعه با گذشت زمان افزایش و پس از 24 ساعت به تعادل نسبی رسید. میزان کادمیم واجذب شده در تمام زمان های مورد مطالعه در خاک شماره یک بیشتر از خاک شماره دو بود. میانگین کادمیم واجذب شده از خاک شماره یک و دو به ترتیب 84/7 و 12/6 میلی گرم بر کیلوگرم بود. در خاک شماره یک در سطح 3 درصد ماده آلی، بیشترین کاهش در واجذب کادمیم به میزان 28 درصد مربوط به بیوچار گردو و کمترین میزان مربوط به کمپوست گردو به میزان 15 درصد بود. اما در سطح 5 درصد کمپوست گردو، با کاهش 37 درصدی واجذب کادمیم نسبت به شاهد بیشترین و بیوچار گردو با 31 درصد کمترین کاهش را در واجذب کادمیم از خود نشان دادند. در خاک شماره دو در هر دو سطح 3 و 5 درصد ماده آلی، بیشترین تاثیر در کاهش واجذب کادمیم از خاک مربوط به کمپوست گردو به میزان 38 درصد و کمترین تاثیر مربوط به بیوچار گردو به میزان 10 درصد بود. به طور کلی، از نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر این گونه می توان استنباط کرد که افزودن مواد آلی به خاک آزادسازی کادمیم از خاک را کاهش داده و از دسترس گیاه خارج می کند.