بررسی و مقایسه حساسیت تبخیر و تعرق به داده های هواشناسی در اقلیم گرم و خشک و سرد وخشک

بررسی اثر پارامترهای هواشناسی در برآورد تبخیر و تعرق، ضمن نشان دادن حساسیت مدل های برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع می-تواند، نیاز آبی گیاهان (eto) را در شرایط مختلف اقلیمی برآورد نماید. در این تحقیق حساسیت تبخیر و تعرق به داده های هواشناسی در سه روش فائو پنمن مانتیث، پریستلی تیلور و هارگریوز در زاهدان با اقلیم گرم وخشک و مشهد با اقلیم سرد و خشک، برای دوره 30 ساله (2017-1951) مطالعه گردید. در این تحقیق ضریب حساسیت نسبی بدون بعد برای پیش بینی حساسیت تبخیر و تعرق به-کار گرفته شد. نتایج نشان داد که در اقلیم گرم و خشک زاهدان در روش فائوپنمن مانتیث، درجه حرارت حداکثر با 56 درصد بیشترین تاثیر و درجه حرارت حداقل با 1 درصد کمترین تاثیر، در روش پریستلی تیلور، تابش خالص با 89 درصد بیشترین تاثیر و در روش هارگریوز، درجه حرارت حداکثر با 87 درصد تاثیرگذارترین پارامترها بر تبخیر و تعرق بودند. در اقلیم سرد و خشک مشهد در روش فائوپنمن مانتیث، درجه حرارت حداکثر با 48 درصد بیشترین تاثیر و درجه حرارت حداقل با 1 درصد کمترین تاثیر را داشت. در روش پریستلی تیلور، تابش خالص با 79 و درجه حرارت حداکثر با 21 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را داشت. در روش هارگریوز، درجه حرارت حداکثر با 86 درصد و درجه حرارت حداقل با 14 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را داشت.