مدیریت کشور و نقش عصمت در روند امورات آن از منظر نهج البلاغه امام علی (ع)

تکنیک های مدیریت ابزاری است که فلسفه خاص خودش را دارد و تا زمانی که یک نظام نتواند ابزار متناسب با فکر خودش را بسازد ، پیاده شدن اعتقاداتش در جامعه با مشکل روبرو می شود. نخستین گام ایجاد تشکیلات متناسب با رشد انسان بر مبنای فلسفه اسلامی است تا هر کسی در جای خود قرار گیرد و تکنیکها و ابزارها را ارائه کند . اما تا زمانی که تشکیلات متناسب با رشد انسان و فلسفه اسلامی ایجاد نشود تغییرات نتیجه لازم را نخواهد داشت . آن گونه که مقام معظم رهبری در این مورد می فرمایند: سیاست ورزی امیرالمومنین علیه السلام آمیخته با سلوک معنوی و اخلاقی آن حضرت بود. از آنجایی‌که حکومت مطلوب و حکومت غیر مطلوب از دیدگاه امیرمومنان، به هدف و انگیزه حکومت بستگی دارد «عصمت» در لغت به معنای باز داشتن و حفظ کردن است و در اصطلاح، لطفی الهی به بندگان خاص است که به واسطه آن، بنده با اختیار خود از فعل قبیح خودداری می کند. عصمت دارای درجاتی است که می توان آنرا در چهار سطح 1۔ عصمت در عقاید،2۔ عصمت در امر تبلیغ، 3۔ عصمت در بیان احکام و4۔ عصمت در افعال وامور عادی قرار داد. در این تحقیق با روش اسنادی سعی شد که به بررسی نقش عصمت در اداره کشور از منظر نهج البلاغه پرداخته شود.