بررسی مصادیق مدیریت دانش در نهج البلاغه

در این مقاله به بررسی مصادیق مدیریت دانش در کتاب شریف نهج البلاغه پرداخته شده است. هدف از این تحقیق، استخراج مراحل چرخه مدیریت دانش (کسب دانش، سازماندهی و ذخیره، تسهیم دانش و استفاده از دانش) از خطبه ها، نامه ها و حکمت های نهج البلاغه است. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش، روش تحلیل مضمون است. بررسی حکمت های نهج البلاغه نشان می دهد که در آنها تاکید بیشتری بر مراحل مختلف مدیریت دانش شده است و در این بین تعداد بیشتری به موضوع کسب دانش پرداخته اند. پس از حکمت ها در خطبه های نهج البلاغه، مصادیق بیشتری در خصوص مراحل مختلف مدیریت دانش آورده شده است. در ادامه نامه های نهج البلاغه مورد بررسی قرار گرفته است که نسبت به دو بخش دیگر، تعداد کمتری از مصادیق مدیریت دانش در آنها آورده شده است.