ارزیابی سبک مدیریت نظامی در دانشگاه افسری امام علی‌علیه السلام (با تاکید بر سیره علوی در نهج‌البلاغه)

در منابع دینی به‌ویژه کتاب شریف نهج‌البلاغه، موضوع مدیریت با هندسه‌ای دقیق برای اداره و پیش‌برد اهداف جوامع و سازمان‌های مردم نهاد ترسیم شده که تبیین و تئوریزه کردن سبک و سیاق آن از جهات گوناگون، از اهمیت بالایی برخوردار است. ماموریت دانشگاه افسری امام علی‌علیه السلام به‌عنوان یک مرکز فرهنگی-نظامی جوان‌پرور، تربیت فرماندهان و مدیران آینده ارتش جمهوری اسلامی ایران با رویکرد اسلامی می‌باشد و از این رو ارزیابی عملکرد و سبک تربیتی آن بر پایه مولفه‌های دینی، امری ضروری است. هدف این مقاله ارزیابی سبک مدیریت نظامی دانشگاه افسری امام علی‌علیه السلام با تاکید بر سیره نظامی آن حضرت مبتنی بر کتاب شریف نهج‌البلاغه می‌باشد. نوع تحقیق؛ نظری، کاربردی-توسعه‌ای و روش تحقیق آن، توصیفی-پیمایشی است که به شیوه کتابخانه‌ای و میدانی، با استفاده از ابزار فیش‌برداری و پرسشنامه، داده‌های آن گردآوری و تجزیه‌وتحلیل شده است. جامعه آماری تحقیق، شامل متن نهج‌البلاغه، کتب سیره امام علی‌علیه السلام و نیز تعداد 55 نفر از فرماندهان دانشگاه افسری امام علیعلیه السلام می‌باشد که به‌صورت تصادفی انتخاب‌ شده‌اند. در این پژوهش، برای ارزیابی سبک مدیریت نظامی، مولفه‌های روشی و مَنشی مدیریت و فرماندهی نظامی از منظر نهج‌البلاغه با ابتناء بر محیط دانشگاه افسری بررسی و داده‌ها آن بر پایه آزمون تی تک‌نمونه‌ای تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که در آزمون تی تک‌نمونه‌ای و در سطح اطمینان 95%، فرضیه اصلی مربوط به مولفه‌های مَنشی تایید شده لکن دو مولفه سخاوت و گشاده‌دستی با میانگین 16/2 و ساده‌زیستی با میانگین 58/1 در میان مولفه‌های مَنشی نمره غیر قابل قبولی را کسب کردند و فرضیه مربوط به مولفه رَوشی، رد شده است اما دو مولفه ارزیابی و ارزشیابی با میانگین83/3 و. مولفه رفتار نیک با پیروان با میانگین80/3 در میان مولفه‌های روشی نمره قابل قبولی را کسب کردند.