کاربرد میانبارهای co2 در سیستم های ماگمایی برمبنای اطلاعات بدست آمده از مطالعات موردی در ایران

سیالات موجود در سیستم های ژئوترمال قاره ای و میانبارهای سیال در معادل های فسیل در کانسارهای اپی ترمالی، معمولا تا چند درصد وزنی دارای گازهایی مانند co2، h2s،ch4،n2, و so2بوده که از بین آنها co2 فراوان ترین است. معمولاً co2 بصورت فاز مجزا در میانبارها حضور ندارد که بخاطر غلظت کم آن است هر چند که کلاتریت co2 می تواند در طی سرد شدن مشاهده شود آن هم در صورتیکه محتوای co2 ازحدود 1.5 mol% تجاوز کند. اغلب موارد، co2 در میانبارهای اپی ترمالی فقط در طی آزمایش های crushing یا توسط آنالیز اسپکترومتری جرمی یا اسپکترومتری لیزر رامان آشکارسازی می شود. اگرچه مقدار co2 در میانبارهای هیدروترمالی نسبتاً کم است، ولی حضور co2 می تواند بر عمقی که در آن جوشش (اختلاط ناپذیریimmiscibility) رخ می دهد موثر باشد. دو ویژگی مهم co2 در سیستم های ماگمایی که این ترکیب را از سایر مواد فرار مانند آب، cl و s متمایز می کند شامل انحلال پذیری کم co2 در اکثر مذاب های سیلیکاته و نبود فازهای اصلی کانیایی که قادر به حفظ و نگهداری co2 در سنگ های ماگمایی باشند. این ویژگی ها مسئول گاززدایی اولیه co2 از ماگماها در مقایسه با آب، cl و s هستند.